پارواویروس یک بیماری ویروسی بسیار مسری و خطرناک است که به ویژه توله سگ‌ها را درگیر می‌کند. این بیماری می‌تواند به سرعت پیشرفت کرده و در صورت عدم درمان فوری، کشنده باشد. شناخت علائم، راه‌های پیشگیری و درمان این بیماری برای هر صاحب سگی ضروری است.

در این پست وبلاگ، به 16 نکته مهم در مورد پارواویروس در سگ‌ها می‌پردازیم:

• ✳️

  نکته 1:

  پارواویروس بیشتر توله سگ‌های بین 6 هفته تا 6 ماه را تحت تاثیر قرار می‌دهد، اما سگ‌های واکسینه نشده در هر سنی در معرض خطر هستند.
• ✳️

  نکته 2:

  ویروس پاروا می‌تواند در محیط بیرون برای ماه‌ها زنده بماند و به راحتی از طریق تماس مستقیم با سگ آلوده یا مدفوع آن منتقل شود.
• ✳️

  نکته 3:

  علائم اصلی پارواویروس شامل استفراغ شدید، اسهال خونی، بی‌حالی، از دست دادن اشتها و تب است.
• ✳️

  نکته 4:

  کم آبی بدن به دلیل استفراغ و اسهال، بزرگترین تهدید برای توله‌های مبتلا به پارواویروس است.
• ✳️

  نکته 5:

  در برخی موارد، پارواویروس می‌تواند به عضله قلب حمله کند و باعث مشکلات قلبی جدی شود، مخصوصا در توله‌های بسیار جوان.
• ✳️

  نکته 6:

  تشخیص پارواویروس معمولاً از طریق آزمایش مدفوع در دامپزشکی انجام می‌شود.
• ✳️

  نکته 7:

  هیچ درمان خاصی برای از بین بردن ویروس پاروا وجود ندارد، اما درمان حمایتی شامل مایع درمانی، آنتی بیوتیک‌ها و داروهای ضد تهوع می‌تواند به سگ کمک کند تا بر بیماری غلبه کند.
• ✳️

  نکته 8:

  درمان پارواویروس معمولاً پرهزینه است و نیاز به بستری شدن در بیمارستان دامپزشکی دارد.
• ✳️

  نکته 9:

  واکسیناسیون بهترین راه برای پیشگیری از پارواویروس است.
• ✳️

  نکته 10:

  توله‌ها معمولاً سری واکسن پارواویروس را در چند نوبت دریافت می‌کنند تا از ایمنی کامل اطمینان حاصل شود.
• ✳️

  نکته 11:

  حتی سگ‌های بالغ نیز باید واکسن پارواویروس را به طور منظم (معمولاً سالانه یا هر سه سال یکبار) دریافت کنند.
• ✳️

  نکته 12:

  قبل از اتمام سری واکسن، از قرار دادن توله سگ خود در معرض سگ‌های دیگر یا مکان‌های عمومی که ممکن است آلوده باشند، خودداری کنید.
• ✳️

  نکته 13:

  ضدعفونی کردن سطوح با سفید کننده رقیق شده (نسبت 1:32) می‌تواند به از بین بردن ویروس پاروا در محیط کمک کند.
• ✳️

  نکته 14:

  اگر سگ شما علائم پارواویروس را نشان می‌دهد، فوراً با دامپزشک تماس بگیرید. هرچه زودتر درمان شروع شود، شانس بهبودی بیشتر است.
• ✳️

  نکته 15:

  پس از بهبودی سگ از پارواویروس، او ممکن است تا چند هفته ویروس را دفع کند، بنابراین اقدامات بهداشتی را به دقت رعایت کنید.

پیشگیری و درمان زودهنگام، کلید محافظت از سگ شما در برابر این بیماری خطرناک است.

با آگاهی از علائم و اقدامات پیشگیرانه، می‌توانید به حفظ سلامت و طول عمر سگ دوست داشتنی خود کمک کنید.

همه چیز درباره پاروا ویروس سگ ها: پیشگیری، تشخیص و درمان

پاروا ویروس چیست؟

پاروا ویروس یک بیماری ویروسی بسیار مسری و بالقوه کشنده است که بیشتر در توله سگ ها و سگ های واکسینه نشده دیده می شود.این ویروس به سرعت در سلول های در حال تقسیم، مانند سلول های دستگاه گوارش، مغز استخوان و قلب، تکثیر می شود.پاروا ویروس می‌تواند به شدت به دستگاه گوارش آسیب برساند و منجر به اسهال خونی، استفراغ شدید و کم آبی بدن شود.در توله سگ های بسیار جوان، پاروا ویروس می‌تواند باعث آسیب به عضلات قلب و مرگ ناگهانی شود.این ویروس بسیار مقاوم است و می‌تواند ماه ها در محیط زنده بماند، حتی در شرایط سخت آب و هوایی.

این ویژگی باعث می شود که پاروا ویروس به راحتی از طریق تماس مستقیم با سگ های آلوده یا تماس با سطوح آلوده (مانند خاک، کاسه های غذا، لباس و کفش) منتقل شود.

تشخیص زودهنگام و درمان سریع می‌تواند شانس زنده ماندن سگ مبتلا به پاروا ویروس را به طور قابل توجهی افزایش دهد.

16 نکته مهم در مورد پاروا ویروس سگ ها

1. علائم اولیه پاروا ویروس

بی حالی و افسردگی از اولین علائم پاروا ویروس هستند.سگ ممکن است کمتر از حد معمول بازی کند و تمایلی به غذا خوردن نداشته باشد.تب بالا یکی دیگر از علائم اولیه است.دمای بدن سگ به طور معمول بین 38.3 تا 39.2 درجه سانتیگراد است، اما در صورت ابتلا به پاروا ویروس می‌تواند به 40 درجه سانتیگراد یا بیشتر برسد.از دست دادن اشتها به سرعت پس از بروز بی حالی و تب ظاهر می شود.سگ مبتلا به پاروا ویروس ممکن است از خوردن غذا و حتی نوشیدن آب خودداری کند.استفراغ و اسهال شدید، به ویژه اسهال خونی، از علائم بارز پاروا ویروس هستند.

این علائم منجر به کم آبی بدن و ضعف شدید می شوند.درد شکم و حساسیت به لمس در ناحیه شکم نیز ممکن است مشاهده شود.سگ ممکن است هنگام لمس شکم خود ناله کند یا از دست زدن به آن اجتناب کند.کم آبی بدن به سرعت پیشرفت می کند و می‌تواند منجر به شوک و مرگ شود.علائم کم آبی بدن شامل خشکی لثه ها، کاهش خاصیت ارتجاعی پوست و چشم های گود افتاده است.توله سگ های مبتلا به پاروا ویروس ممکن است دچار ضعف عضلانی و لرزش شوند.تماس غیرمستقیم از طریق سطوح آلوده مانند کاسه های غذا، اسباب بازی ها، لباس ها و کفش ها نیز می‌تواند ویروس را منتقل کند.

مدفوع سگ آلوده حاوی مقادیر زیادی ویروس است و یکی از اصلی ترین منابع آلودگی محیط زیست است.افرادی که با سگ آلوده تماس داشته اند میتوانند ناخواسته ویروس را از طریق دست ها یا لباس های خود به سگ های دیگر منتقل کنند.پاروا ویروس می‌تواند ماه ها در محیط زنده بماند و به راحتی در خاک و آب آلوده گسترش یابد.حشرات، به ویژه مگس ها، میتوانند به طور مکانیکی ویروس را از مدفوع آلوده به غذا و سایر سطوح منتقل کنند.توله سگ ها میتوانند از مادر آلوده خود در دوران بارداری یا شیردهی به ویروس مبتلا شوند.

3. تشخیص پاروا ویروس

تشخیص پاروا ویروس معمولاً بر اساس علائم بالینی و آزمایش مدفوع انجام می شود. آزمایش مدفوع می‌تواند وجود ویروس را در مدفوع سگ آلوده تایید کند. آزمایش ELISA و PCR از روش های رایج تشخیص پاروا ویروس هستند. شمارش کامل خون (CBC) می‌تواند کاهش تعداد گلبول های سفید خون (لکوپنی) را نشان دهد، که یکی از نشانه های ابتلا به پاروا ویروس است. پروفایل بیوشیمیایی خون می‌تواند ناهنجاری های الکترولیتی و مشکلات کلیوی را نشان دهد که ممکن است ناشی از کم آبی و استفراغ شدید باشد. در برخی موارد، دامپزشک ممکن است از اشعه ایکس یا سونوگرافی برای بررسی وضعیت اندام های داخلی و تشخیص عوارض پاروا ویروس استفاده کند. تشخیص زودهنگام پاروا ویروس بسیار مهم است زیرا شانس موفقیت درمان را به طور قابل توجهی افزایش می دهد. در صورت مشکوک بودن به ابتلا به پاروا ویروس، باید بلافاصله به دامپزشک مراجعه کرد.

4. درمان پاروا ویروس

درمان پاروا ویروس معمولاً شامل بستری شدن در بیمارستان و مراقبت های حمایتی است. تزریق داخل وریدی مایعات برای جبران کم آبی بدن و حفظ تعادل الکترولیتی ضروری است. داروهای ضد استفراغ برای کنترل استفراغ و جلوگیری از کم آبی بیشتر تجویز می شوند. آنتی بیوتیک ها برای پیشگیری و درمان عفونت های باکتریایی ثانویه که ممکن است در اثر آسیب به دستگاه گوارش ایجاد شوند، استفاده می شوند. انتقال خون ممکن است در موارد شدید کم خونی یا کاهش تعداد گلبول های قرمز خون ضروری باشد. تغذیه با لوله در مواردی که سگ قادر به خوردن غذا نیست، می‌تواند به تامین انرژی و مواد مغذی مورد نیاز بدن کمک کند. داروهای ضد درد برای کاهش درد و ناراحتی ناشی از التهاب دستگاه گوارش تجویز می شوند.

5. پیشگیری از پاروا ویروس

واکسیناسیون بهترین راه برای پیشگیری از پاروا ویروس است.توله سگ ها باید در سنین 6، 9 و 12 هفتگی واکسینه شوند.واکسیناسیون سالانه برای حفظ ایمنی در برابر پاروا ویروس ضروری است.رعایت بهداشت و ضدعفونی کردن محیط زندگی سگ می‌تواند به کاهش خطر انتقال ویروس کمک کند.بهره‌گیری از محلول رقیق شده سفید کننده (یک قسمت سفید کننده به 32 قسمت آب) برای ضدعفونی کردن سطوح توصیه می شود.جدا کردن سگ های آلوده از سگ های سالم برای جلوگیری از گسترش ویروس ضروری است.اجتناب از تماس توله سگ های واکسینه نشده با سگ های دیگر در مکان های عمومی می‌تواند خطر ابتلا به پاروا ویروس را کاهش دهد.

تغذیه سگ با غذای با کیفیت و تقویت سیستم ایمنی بدن می‌تواند به پیشگیری از بیماری ها کمک کند.

انجام معاینات دوره ای دامپزشکی می‌تواند به تشخیص زودهنگام بیماری ها و جلوگیری از عوارض جدی کمک کند.