چرا بعضیها در روابط، با وجود داشتن همهچیز، احساس کمبود میکنند؟
تصور کنید در یک رابطهی عاشقانه هستید. طرف مقابلتان مهربان، وفادار، و حامی شماست. از نظر بیرونی، همهچیز کاملا مطلوب به نظر میرسد. اما با وجود این، احساس ناخوشایندی در شما وجود دارد. یک حس کمبود، یک حس خلأ که نمیتوانید دلیلش را دقیقا مشخص کنید. این احساس برای بسیاری از افراد آشناست و دلایل متعددی میتواند داشته باشد.
چرا با وجود داشتن همه چیز، در روابط احساس کمبود میکنیم؟
1. انتظارات غیرواقعی
اغلب، ما انتظارات بسیار بالایی از روابطمان داریم.تصور میکنیم که یک رابطه باید تمام نیازهای عاطفی، اجتماعی و حتی مالی ما را برآورده کند.وقتی این انتظارات محقق نمیشوند، احساس کمبود میکنیم، حتی اگر رابطه در بسیاری از جنبهها خوب باشد.این انتظارات غیرواقعی معمولا از فیلمها، سریالها و رسانههای اجتماعی نشات میگیرند که تصویری کاملا مطلوب از روابط ارائه میدهند.واقعیت اما اغلب با این تصاویر فاصله زیادی دارد.مثلا ممکن است انتظار داشته باشیم که شریک عاطفیمان همیشه ما را درک کند، همیشه از ما حمایت کند و همیشه در کنارمان باشد.
وقتی این اتفاق نمیافتد، احساس میکنیم که رابطه کافی نیست.برای حل این مشکل، باید انتظارات خود را واقعبینانه تنظیم کنیم و بپذیریم که هیچ رابطهای کامل نیست.همچنین باید به یاد داشته باشیم که مسئولیت برآورده کردن تمام نیازهایمان با خودمان است و نباید این مسئولیت را به طور کامل به شریک عاطفی خود واگذار کنیم.به علاوه، باید به شریک عاطفی خود اجازه دهیم که خودش باشد و سعی نکنیم او را تغییر دهیم.پذیرفتن نقصها و محدودیتهای رابطه، به ما کمک میکند تا از احساس کمبود رها شویم.
2. کمبود ارتباط عمیق
ممکن است در یک رابطه باشیم، اما ارتباط عمیقی با شریک عاطفی خود نداشته باشیم.این بدان معناست که احساس میکنیم او واقعاً ما را نمیشناسد و ما نیز او را نمیشناسیم.ارتباط عمیق فراتر از صحبتهای روزمره و سطحی است.این شامل به اشتراک گذاشتن احساسات، ترسها، آرزوها و آسیبپذیریهاست.وقتی این نوع ارتباط وجود ندارد، احساس تنهایی و انزوا میکنیم، حتی اگر در یک رابطه باشیم.برای تقویت ارتباط عمیق، باید زمان بیشتری را با شریک عاطفی خود بگذرانیم و سعی کنیم به طور واقعی او را بشناسیم.این شامل گوش دادن فعالانه به او، پرسیدن سوالات عمیق و به اشتراک گذاشتن افکار و احساسات خودمان است.
همچنین میتوانیم فعالیتهایی را با هم انجام دهیم که به ما کمک میکنند تا به یکدیگر نزدیکتر شویم، مانند سفر کردن، شرکت در کلاسهای مشترک یا انجام پروژههای مشترک.
مهمتر از همه، باید صادق و شفاف باشیم و از بیان احساسات خود نترسیم.با ایجاد ارتباط عمیق، میتوانیم احساس کمبود را کاهش دهیم و یک رابطه رضایتبخشتر داشته باشیم.
3. عدم خودآگاهی
وقتی به درستی خودمان را نمیشناسیم، نمیتوانیم نیازهای واقعی خود را در یک رابطه شناسایی کنیم.این منجر به احساس کمبود و نارضایتی میشود.خودآگاهی شامل شناخت ارزشها، باورها، نقاط قوت، نقاط ضعف و الگوهای رفتاری ماست.وقتی خودآگاهی کافی نداریم، ممکن است در روابطی قرار بگیریم که با نیازهای واقعی ما سازگار نیستند یا انتظارات غیرواقعی از شریک عاطفی خود داشته باشیم.برای افزایش خودآگاهی، میتوانیم از روشهای مختلفی استفاده کنیم، مانند مدیتیشن، نوشتن خاطرات، مشاوره با یک متخصص یا شرکت در گروههای خودیاری.همچنین میتوانیم از بازخورد دوستان و خانواده استفاده کنیم، اما باید مراقب باشیم که این بازخوردها را به صورت سازنده دریافت کنیم و اجازه ندهیم که بر عزت نفس ما تأثیر منفی بگذارند.
با شناخت بهتر خودمان، میتوانیم روابط سالمتر و رضایتبخشتری را تجربه کنیم.
این شناخت به ما کمک میکند تا شریک عاطفی مناسبتری را انتخاب کنیم و نیازهای خود را به طور موثرتری در رابطه بیان کنیم.
4. تمرکز بر کمبودها
گاهی اوقات، به جای تمرکز بر جنبههای مثبت رابطه، فقط بر کمبودها و نقصها تمرکز میکنیم.این باعث میشود که احساس کمبود و نارضایتی کنیم.هیچ رابطهای کامل نیست و همه روابط دارای چالشها و نقصهایی هستند.اما اگر فقط بر این نقصها تمرکز کنیم، نمیتوانیم از جنبههای مثبت رابطه لذت ببریم.برای حل این مشکل، باید سعی کنیم دیدگاه خود را تغییر دهیم و به جای تمرکز بر کمبودها، بر نقاط قوت رابطه تمرکز کنیم.میتوانیم لیستی از تمام چیزهای خوبی که در رابطه داریم تهیه کنیم و به طور منظم به این لیست نگاه کنیم.
همچنین میتوانیم از شریک عاطفی خود بابت کارهایی که برای ما انجام میدهد تشکر کنیم و قدردانی خود را نشان دهیم.
با تمرکز بر جنبههای مثبت، میتوانیم احساس رضایت و قدردانی خود را افزایش دهیم و از احساس کمبود رها شویم.به علاوه، یادآوری این نکته باید هیچ کس و هیچ چیز کامل نیست، و پذیرش این واقعیت به ما کمک میکند تا دیدگاه واقعبینانهتری نسبت به روابطمان داشته باشیم.
5. مقایسه با دیگران
مقایسه روابط خود با روابط دیگران، به ویژه در رسانههای اجتماعی، میتواند باعث احساس کمبود و نارضایتی شود.رسانههای اجتماعی معمولاً تصویری کاملا مطلوب و غیرواقعی از روابط ارائه میدهند.وقتی روابط خود را با این تصاویر کاملا مطلوب مقایسه میکنیم، احساس میکنیم که روابط ما به اندازه کافی خوب نیستند.برای جلوگیری از این مشکل، باید به یاد داشته باشیم که رسانههای اجتماعی فقط بخشی از واقعیت را نشان میدهند و اغلب اغراقآمیز هستند.همچنین باید بپذیریم که هر رابطهای منحصر به فرد است و هیچ دو رابطهای دقیقاً شبیه هم نیستند.
به جای مقایسه روابط خود با دیگران، باید بر روی بهبود روابط خود تمرکز کنیم و سعی کنیم آن را به رابطهای رضایتبخشتر تبدیل کنیم.
میتوانیم از داستانهای دیگران الهام بگیریم، اما نباید اجازه دهیم که این داستانها باعث شوند که از روابط خود ناراضی شویم.باید به یاد داشته باشیم که خوشبختی واقعی از درون ما میآید و نه از مقایسه خود با دیگران.
6. عدم بیان نیازها
بسیاری از افراد در بیان نیازهای خود در روابط مشکل دارند.آنها میترسند که نیازهای خود را بیان کنند، زیرا میترسند که شریک عاطفیشان آنها را رد کند یا نیازهایشان را برآورده نکند.وقتی نیازهای خود را بیان نمیکنیم، شریک عاطفی ما نمیداند که چه چیزی نیاز داریم و نمیتواند به ما کمک کند تا احساس رضایت کنیم.این منجر به احساس کمبود و نارضایتی میشود.برای حل این مشکل، باید یاد بگیریم که نیازهای خود را به طور واضح و با صداقت بیان کنیم.باید به شریک عاطفی خود بگوییم که چه چیزی نیاز داریم و چه چیزی از او میخواهیم.
همچنین باید بپذیریم که بیان نیازها یک حق است و نه یک درخواست.
ما حق داریم که نیازهای خود را در یک رابطه برآورده کنیم.البته، باید به نیازهای شریک عاطفی خود نیز توجه کنیم و سعی کنیم تعادلی بین نیازهای خود و نیازهای او برقرار کنیم.با بیان نیازهای خود، میتوانیم یک رابطه سالمتر و رضایتبخشتر داشته باشیم.
7. ترس از صمیمیت
ترس از صمیمیت میتواند باعث شود که در روابط خود احساس کمبود کنیم.ترس از صمیمیت به معنای ترس از نزدیک شدن به دیگران و به اشتراک گذاشتن احساسات و آسیبپذیریهای خود است.افرادی که از صمیمیت میترسند، معمولاً از آسیب دیدن، طرد شدن یا کنترل شدن میترسند.این ترس باعث میشود که از ایجاد روابط عمیق و معنادار اجتناب کنند و در نتیجه، احساس تنهایی و انزوا کنند.برای غلبه بر ترس از صمیمیت، باید ریشه این ترس را شناسایی کنیم و سعی کنیم آن را حل کنیم.میتوانیم از یک متخصص کمک بگیریم یا در گروههای خودیاری شرکت کنیم.
همچنین باید به خودمان اجازه دهیم که آسیبپذیر باشیم و به دیگران اعتماد کنیم.
البته، باید مراقب باشیم که به افرادی اعتماد کنیم که لیاقت اعتماد ما را دارند.با غلبه بر ترس از صمیمیت، میتوانیم روابط عمیقتر و معنادارتری را تجربه کنیم و از احساس کمبود رها شویم.به علاوه، باید به خود یادآوری کنیم که آسیبپذیری نشانه ضعف نیست، بلکه نشانه شجاعت است.
8. عدم بخشش
عدم بخشش میتواند به روابط آسیب برساند و باعث احساس کمبود شود.وقتی نمیتوانیم اشتباهات شریک عاطفی خود را ببخشیم، خشم و رنجش را در خود نگه میداریم.این خشم و رنجش میتواند باعث شود که از شریک عاطفی خود دور شویم و ارتباطمان را با او قطع کنیم.برای حفظ یک رابطه سالم، باید یاد بگیریم که اشتباهات دیگران را ببخشیم.البته، بخشش به معنای فراموش کردن نیست، بلکه به معنای رها کردن خشم و رنجش است.برای بخشیدن، باید سعی کنیم خودمان را جای شریک عاطفی خود بگذاریم و دیدگاه او را درک کنیم.
همچنین باید به یاد داشته باشیم که همه ما اشتباه میکنیم.
اگر نمیتوانیم کسی را ببخشیم، باید از یک متخصص کمک بگیریم.با بخشیدن، میتوانیم روابط خود را بهبود بخشیم و از احساس کمبود رها شویم.به علاوه، باید به یاد داشته باشیم که بخشش یک فرآیند است و ممکن است زمان ببرد تا بتوانیم کسی را به طور کامل ببخشیم.
9. مشکلات ارتباطی
مشکلات ارتباطی یکی از شایعترین دلایل احساس کمبود در روابط است. ارتباط نامناسب میتواند منجر به سوء تفاهم، درگیری و نارضایتی شود. وقتی نمیتوانیم به طور موثر با شریک عاطفی خود ارتباط برقرار کنیم، نمیتوانیم نیازهای خود را بیان کنیم، احساسات خود را به اشتراک بگذاریم و مشکلات خود را حل کنیم. این منجر به احساس تنهایی و انزوا میشود. برای بهبود ارتباطات خود، باید یاد بگیریم که به طور فعال گوش دهیم، به طور واضح و با صداقت صحبت کنیم و احساسات خود را به طور موثر بیان کنیم. همچنین باید یاد بگیریم که چگونه درگیریها را به طور سازنده حل کنیم و از انتقاد، سرزنش و تحقیر اجتناب کنیم. اگر در ارتباطات خود مشکل داریم، میتوانیم از یک متخصص کمک بگیریم. با بهبود ارتباطات خود، میتوانیم روابط خود را بهبود بخشیم و از احساس کمبود رها شویم.
10. عدم استقلال
وابستگی بیش از حد به شریک عاطفی میتواند باعث احساس کمبود شود.وقتی تمام خوشحالی و رضایت خود را به شریک عاطفی خود وابسته میکنیم، از خود غافل میشویم و احساس میکنیم که بدون او نمیتوانیم خوشحال باشیم.این منجر به احساس ناامنی و اضطراب میشود.برای حفظ یک رابطه سالم، باید استقلال خود را حفظ کنیم.این بدان معناست که باید علایق و سرگرمیهای خود را داشته باشیم، با دوستان خود وقت بگذرانیم و به اهداف شخصی خود برسیم.وقتی از خود مراقبت میکنیم و استقلال خود را حفظ میکنیم، احساس اعتماد به نفس بیشتری میکنیم و در نتیجه، در روابط خود احساس کمبود کمتری میکنیم.
به علاوه، داشتن استقلال به ما کمک میکند تا شریک عاطفی بهتری باشیم، زیرا از او انتظار نداریم که تمام نیازهای ما را برآورده کند.
همچنین باید به شریک عاطفی خود اجازه دهیم که استقلال خود را حفظ کند و به او فضایی بدهیم تا خودش باشد.با حفظ استقلال خود، میتوانیم یک رابطه سالمتر و رضایتبخشتر داشته باشیم.
11. عدم قدردانی
عدم قدردانی از شریک عاطفی میتواند باعث احساس کمبود شود.وقتی از کارهایی که شریک عاطفی ما برای ما انجام میدهد قدردانی نمیکنیم، او احساس میکند که دیده نمیشود و ارزشی ندارد.این منجر به احساس نارضایتی و ناامیدی میشود.برای نشان دادن قدردانی، باید به طور منظم از شریک عاطفی خود تشکر کنیم و او را به خاطر کارهایی که برای ما انجام میدهد تحسین کنیم.همچنین میتوانیم کارهای کوچکی انجام دهیم که نشان دهنده توجه و مراقبت ما باشد، مانند تهیه یک فنجان چای، نوشتن یک یادداشت محبتآمیز یا انجام یک کار خانگی که شریک عاطفی ما از آن متنفر است.
با نشان دادن قدردانی، میتوانیم به شریک عاطفی خود نشان دهیم که چقدر او را دوست داریم و برایش ارزش قائل هستیم.
این باعث میشود که او احساس رضایت بیشتری کند و در نتیجه، در روابط خود احساس کمبود کمتری کنیم.به علاوه، قدردانی یک خیابان دو طرفه است.وقتی از شریک عاطفی خود قدردانی میکنیم، او نیز بیشتر از ما قدردانی میکند.
12. روزمرگی و یکنواختی
روزمرگی و یکنواختی میتواند باعث شود که در روابط خود احساس کمبود کنیم.وقتی روابط ما به یک روتین تکراری تبدیل میشود، احساس میکنیم که چیزی کم است.برای جلوگیری از این مشکل، باید سعی کنیم روابط خود را تازه و هیجانانگیز نگه داریم.میتوانیم فعالیتهای جدیدی را با هم انجام دهیم، به مکانهای جدید سفر کنیم و روابط اجتماعی خود را گسترش دهیم.همچنین میتوانیم سعی کنیم در روابط خود خلاق باشیم و راههای جدیدی برای نشان دادن عشق و محبت خود پیدا کنیم.به علاوه، باید به یاد داشته باشیم که روابط ما نیاز به توجه و مراقبت دارند.
باید به طور منظم برای بهبود روابط خود تلاش کنیم و از انجام کارهایی که باعث خوشحالی شریک عاطفی ما میشود دریغ نکنیم.
با جلوگیری از روزمرگی و یکنواختی، میتوانیم روابط خود را زنده و پویا نگه داریم و از احساس کمبود رها شویم.مثلا میتوانید به طور ناگهانی شریک عاطفی خود را به یک شام رمانتیک دعوت کنید یا یک سفر کوتاه آخر هفته ترتیب دهید.
13. عدم تفریح و سرگرمی
عدم تفریح و سرگرمی میتواند باعث شود که در روابط خود احساس کمبود کنیم.وقتی روابط ما فقط بر روی مسائل جدی و مهم متمرکز میشود، احساس میکنیم که چیزی کم است.برای حفظ یک رابطه سالم، باید به یاد داشته باشیم که تفریح و سرگرمی نیز مهم هستند.باید زمانی را برای انجام فعالیتهایی که از آنها لذت میبریم اختصاص دهیم و با شریک عاطفی خود بخندیم و شاد باشیم.
</p> </p> <p>با تفریح و سرگرمی، میتوانیم استرس خود را کاهش دهیم، روابط خود را تقویت کنیم و از احساس کمبود رها شویم.
</p> </p> <p>به علاوه، خندیدن با شریک عاطفی یکی از بهترین راهها برای ایجاد یک ارتباط عمیق و پایدار است.</p> </p> <p>همچنین باید به یاد داشته باشیم که تفریح و سرگرمی نباید فقط به فعالیتهای پرهزینه محدود شود.میتوانیم کارهای سادهای انجام دهیم که باعث خوشحالی ما میشوند، مانند پیادهروی در پارک، گوش دادن به موسیقی یا خواندن یک کتاب.</p> </p> <h2>14.عدم حمایت عاطفی</h2> </p> <p>عدم حمایت عاطفی از طرف شریک عاطفی میتواند باعث احساس کمبود و تنهایی شود.
همه ما در زندگی خود با چالشها و مشکلات روبرو میشویم و نیاز داریم که شریک عاطفی ما در این مواقع از ما حمایت کند.
</p> </p> <p>حمایت عاطفی به معنای گوش دادن به حرفهای ما، درک احساسات ما، همدلی با ما و ارائه کمک و پشتیبانی است.</p> </p> <p style=" text-align: center>
وقتی شریک عاطفی ما از ما حمایت نمیکند، احساس میکنیم که تنها و ناامید هستیم.برای دریافت حمایت عاطفی، باید به طور واضح و با صداقت با شریک عاطفی خود صحبت کنیم و به او بگوییم که چه چیزی نیاز داریم.همچنین باید به او اجازه دهیم که احساسات خود را بیان کند و از او حمایت کنیم.
با ارائه و دریافت حمایت عاطفی، میتوانیم روابط خود را تقویت کنیم و از احساس کمبود رها شویم.به علاوه، باید به یاد داشته باشیم که همه ما در مواقعی به حمایت عاطفی نیاز داریم و این نشانه ضعف نیست.همچنین باید بپذیریم که شریک عاطفی ما ممکن است همیشه نتواند تمام نیازهای عاطفی ما را برآورده کند و در این صورت، میتوانیم از دوستان، خانواده یا یک متخصص کمک بگیریم.
15. عدم رشد فردی
عدم رشد فردی میتواند باعث شود که در روابط خود احساس کمبود کنیم.وقتی رشد نمیکنیم و پیشرفت نمیکنیم، احساس میکنیم که راکد شدهایم و چیزی کم است.برای جلوگیری از این مشکل، باید به طور مداوم به دنبال یادگیری چیزهای جدید، توسعه مهارتهای خود و رسیدن به اهداف خود باشیم.میتوانیم در کلاسهای آموزشی شرکت کنیم، کتاب بخوانیم، به سخنرانیها گوش دهیم و با افراد موفق ارتباط برقرار کنیم.وقتی به طور فردی رشد میکنیم، احساس اعتماد به نفس بیشتری میکنیم و در نتیجه، در روابط خود احساس کمبود کمتری میکنیم.
به علاوه، رشد فردی به ما کمک میکند تا شریک عاطفی بهتری باشیم، زیرا میتوانیم ایدهها و تجربیات جدیدی را به روابط خود بیاوریم.
همچنین باید به شریک عاطفی خود اجازه دهیم که به طور فردی رشد کند و از او حمایت کنیم.با رشد فردی، میتوانیم یک رابطه سالمتر و رضایتبخشتر داشته باشیم.
16. مقایسه با روابط قبلی
مقایسه روابط فعلی خود با روابط قبلی میتواند باعث احساس کمبود شود.هر رابطهای منحصر به فرد است و نباید انتظار داشته باشیم که روابط فعلی ما دقیقاً شبیه روابط قبلی ما باشد.وقتی روابط فعلی خود را با روابط قبلی خود مقایسه میکنیم، اغلب بر روی جنبههای منفی روابط فعلی و جنبههای مثبت روابط قبلی تمرکز میکنیم.این باعث میشود که احساس کنیم روابط فعلی ما به اندازه کافی خوب نیستند.برای جلوگیری از این مشکل، باید به یاد داشته باشیم که هر رابطهای دارای نقاط قوت و ضعف خود است و باید بر روی جنبههای مثبت روابط فعلی خود تمرکز کنیم.
همچنین باید از اشتباهات گذشته خود درس بگیریم و سعی کنیم آنها را در روابط فعلی خود تکرار نکنیم.
با رها کردن گذشته و تمرکز بر حال، میتوانیم یک رابطه سالمتر و رضایتبخشتر داشته باشیم.به علاوه، باید به یاد داشته باشیم که هر فردی متفاوت است و نمیتوانیم انتظار داشته باشیم که شریک عاطفی فعلی ما دقیقاً شبیه شریک عاطفی قبلی ما باشد.
17. مسائل حل نشده گذشته
مسائل حل نشده گذشته میتوانند بر روابط فعلی ما تأثیر منفی بگذارند و باعث احساس کمبود شوند.اگر هنوز نتوانستهایم آسیبهای عاطفی گذشته خود را التیام بخشیم، ممکن است در روابط فعلی خود با مشکلاتی روبرو شویم.این مسائل میتوانند شامل سوء استفاده، خیانت، طلاق یا از دست دادن یک عزیز باشند.برای التیام بخشیدن به آسیبهای عاطفی گذشته، باید از یک متخصص کمک بگیریم.یک درمانگر میتواند به ما کمک کند تا احساسات خود را پردازش کنیم، الگوهای ناسالم خود را شناسایی کنیم و راههای جدیدی برای مقابله با مشکلات خود بیاموزیم.
با التیام بخشیدن به آسیبهای عاطفی گذشته، میتوانیم روابط سالمتر و رضایتبخشتری داشته باشیم.
به علاوه، باید به یاد داشته باشیم که التیام بخشیدن یک فرآیند است و ممکن است زمان ببرد تا بتوانیم به طور کامل از آسیبهای گذشته خود رها شویم.همچنین باید صبور باشیم و با خود مهربان باشیم.
</p> </p> <h2>18.عدم هماهنگی ارزشها و اهداف</h2> </p> <p>عدم هماهنگی در ارزشها و اهداف بین زوجین میتواند منجر به احساس کمبود و نارضایتی در رابطه شود.وقتی دیدگاهها و باورهای اساسی در مورد زندگی، خانواده، شغل و آینده با هم تفاوتهای اساسی دارند، ایجاد یک رابطه پایدار و رضایتبخش دشوار میشود.
</p> </p> <p>این تفاوتها میتوانند در زمینههای مختلفی مانند دیدگاههای مذهبی، سیاسی، فرهنگی، مالی و تربیتی بروز کنند.</p> </p> <p>برای حل این مسئله، زوجین باید در مورد ارزشها و اهداف خود با یکدیگر صحبت کنند و سعی کنند تا حد امکان به یک تفاهم مشترک برسند.در برخی موارد، ممکن است لازم باشد که هر یک از طرفین برای حفظ رابطه، از برخی از ارزشها و اهداف خود چشمپوشی کنند.</p> </p> <p>با این حال، اگر تفاوتها بسیار عمیق و اساسی باشند، ممکن است ادامه رابطه امکانپذیر نباشد.
</p> </p> <p>باید قبل از شروع یک رابطه جدی، در مورد ارزشها و اهداف خود با طرف مقابل صحبت کنید تا از هماهنگی بین خود مطمئن شوید.</p> </p> <p>و البته، درک این نکته نیز ضروری است که تفاوت در برخی از جنبهها میتواند به پویایی و رشد رابطه کمک کند، اما عدم هماهنگی در ارزشهای اساسی میتواند مشکلات جدی ایجاد کند.</p> </p> <p>سازش و مصالحه کلید حل بسیاری از اختلافات است، اما نباید به قیمت زیر پا گذاشتن ارزشهای اصلی خود باشد.
</p> </p> <h2>19.عدم توجه به نیازهای جنسی</h2> <p><img decoding=" async>
